Gingerbread Cupcakes με Επικάλυψη Κρέμας Τυριού και Καραμέλα Ροδιού

Ο τίτλος κανονικά έπρεπε να λέει Κρέμας Τυριού με Λευκή Σοκολάτα, αλλά όπως και να το έγραφα δεν μου πήγαινε στο μάτι να είναι τόσο μακροσκελής! Αφράτα, μυρωδάτα και απόλυτα Χριστουγεννιάτικα cupcakes λοιπόν, με την... προαναφερθείσα επικάλυψη και μια απίστευτη καραμέλα με χυμό ροδιού.

Ξέρετε τα σπιτάκια που φτιάχνονται συνήθως τα Χριστούγεννα με αυτά τα μπισκότα που έχουν σκούρο καφέ χρώμα; Ή τα ανθρωπάκια από μπισκότο που στολίζουν καμιά φορά τα δέντρα και τα σπίτια; Λέγονται gingerbread και η ζύμη τους είναι αρωματισμένη με πιπερόριζα και άλλα μπαχαρικά, και περιέχει μελάσα (ένα παχύρρευστο σιρόπι από ζαχαροκάλαμο). Η υπέροχη γεύση και μυρωδιά τους, που θυμίζουν έντονα Χριστούγεννα, είναι κλεισμένα σ’ αυτά τα αφράτα κεκάκια. Το frosting δε, είναι από αυτά που θες να κάτσεις με το μπολ και ένα κουτάλι… Δεν το έχω κάνει τόσο γλυκό όσο συνηθίζεται στην Αμερική˙ όταν είδα σε μια συνταγή ποσότητες όπως 200γρ τυρί κρέμα και τέσσερις (ναι τέσσερις) κούπες άχνη ζάχαρη, ανατρίχιασα. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να είναι τόσο γλυκιά η επικάλυψη, και με τις ποσότητες εδώ υπάρχει ακόμα η υπόνοια της γεύσης του τυριού, χωρίς να είναι όμως ξινή. Αν ξέρετε ότι προτιμάτε φουλ γλύκα προσθέστε κι άλλη ζάχαρη, δε θα το πω σε κανέναν! Επίσης, έχετε υπόψη ότι θα περιχύσουμε τα cupcakes με το πιο απίστευτο σιρόπι καραμέλας!

Περνάμε λοιπόν στο σιρόπι, την καραμέλα ροδιού… Τι να πω για το παρασκεύασμα αυτό; Να το πω θεϊκό θα με πείτε υπερβολική. Να πω ότι μου κόπηκαν τα γόνατα όταν το δοκίμασα; Θεατρίνα… Τέλοσπάντων φτιάξτε το και μετά πείτε μου πως θα το περιγράφατε εσείς!

Τέλος, θέλω να πω κάτι για τη φωτογραφία. Είμαι ιδιαίτερα περήφανη για τη συγκεκριμένη, και χαίρομαι πολύ γιατί συνειδητοποιώ πως έχω αρχίσει να βγάζω φωτογραφίες που κάπως βλέπονται. Θεωρώ πολύ σημαντικό στοιχείο τη φωτογραφία σε ένα μπλογκ φαγητού, γιατί καλώς ή κακώς αυτή είναι που έχει απευθείας σύνδεση με την όρεξη του αναγνώστη. Η λογική επεξεργάζεται τα γραπτά και την περιγραφή της συνταγής, αλλά η όραση είναι που θα σε κάνει να θες να πιάσεις το κέικ ή το μπισκότο ή το κομμάτι του μουσακά και να μπουκωθείς μ’ αυτό. Είμαι τυχερή που ο Μίστερ μου έχει παραχωρήσει την DSLR μηχανή του, και πλέον έχω αρχίσει και ξεπερνάω το άγχος του «ωχ τι ’ναι αυτό που πάτησα πάει το χάλασα». Για τα cupcakes αυτά, τη γύρισα –πρώτη φορά- σε full manual (μέχρι τώρα την είχα σε Aperture mode). Yess!!

Αν όλα αυτά σας φαίνονται κινέζικα έχω να σας προτείνω κάτι. Το ηλεκτρονικό βιβλίο της Lindsay του μπλογκ Pinch of Yum, το Tasty Food Photography. Είναι ένα πολύ καλό σημείο εκκίνησης για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα για τη φωτογραφία φαγητού. Η Lindsay δεν είναι φωτογράφος (ο άντρας της είναι, αυτός της έμαθε τα βασικά), είναι δασκάλα. Έτσι λοιπόν τα εξηγεί πολύ απλά, και δεν χρειάζεται καμία προηγούμενη γνώση πάνω στο θέμα. Επειδή εξειδικεύεται στο φαγητό, μιλάει και για αντικείμενα που βοηθάνε να έχουμε ένα όμορφο αποτέλεσμα (props) και μοιράζεται πολλά μικρά τιπς. Το βιβλίο είναι στα αγγλικά, και η νέα ανανεωμένη έκδοση περιλαμβάνει και βιντεάκια με tutorials για προγράμματα επεξεργασίας (Photoshop, Lightroom, iPhoto).

Μπορεί να έχετε προσέξει ότι έχω βάλει το banner του βιβλίου εδώ στο πλαϊνό του μπλογκ. Αν πατήσετε στην εικόνα θα μεταφερθείτε στη σελίδα του Pinch of Yum με τις πληροφορίες για το βιβλίο. Δείτε το, έχει και παραδείγματα για το τι θα βρείτε μέσα αν το αγοράσετε. Εμένα με βοήθησε πολύ. Έχω παρακολουθήσει και σχετικό εργαστήρι, και η μόνη διαφορά ήταν ότι στο εργαστήρι μπορούσα να ρωτήσω επιτόπου όταν είχα απορία, και μπήκα στη διαδικασία να εξασκηθώ με τη μηχανή γιατί ντρεπόμουν που όλοι οι άλλοι χρησιμοποιούσαν τις δικές τους και εγώ ήμουν με το iphone στο χέρι. Είναι σημαντική διαφορά το ξέρω, αλλά πιστέψτε με, και τα λεφτά που έδωσα είχαν τεράστια (μα τεράστια) διαφορά από τα 19 δολάρια (15 ευρώ περίπου) που έχει το βιβλίο. Η θεωρία ήταν η ίδια. Η εξάσκηση είναι στο χέρι σας.