Διώροφη Σκυλο-Τούρτα με Γεύσεις Μπανάνα Φυστικοβούτυρο και Τόνο Μήλο. Για τον Westley.

Κατηγορίες : Westley, Συνταγές, Φυστικοβούτυρο

Η διώροφη τούρτα του Westley για τα δεύτερα γενέθλιά του. Μια στρώση με γεύση μπανάνα - φυστικοβούτυρο, και μια τόνο - μήλο. Δεν λείπει η επικάλυψη φυσικά, από τυρί κρέμα και φυστικοβούτυρο. Γιατί το αξίζει.

Ο Westley έγινε δυο χρονών. Τα γενέθλιά του ήταν στις 9 Μαΐου, και στις 15 Μαΐου του έκανα πάρτι. Ή που θα λέτε τώρα ότι είμαι τρελή, ή που θα χαμογελάτε. Ή και τα δυο. Τελοσπάντων, την ιδέα για το πάρτι την έκλεψα από μια φίλη του (ναι του Westley) την Αύρα, της οποίας το πάρτι ήταν τον Μάρτιο και ήμασταν καλεσμένοι. Περάσαμε σούπερ, και φυσικά είπα επιτόπου πως θα κάνουμε κι εμείς. Να σας εξηγήσω;

Πέρυσι στο γενέθλιο ποστ του Westley μίλησα για την εκπαίδευσή του. Μέρος της εκπαίδευσης (όταν έχεις την απόλυτη Ελληνίδα εκπαιδεύτρια) είναι η κοινωνικοποίηση και η δουλειά πάνω στις σχέσεις του σκύλου μας με τα άλλα σκυλιά. Μπορεί να σας ακούγεται περίεργο. Αυτό θα είναι επειδή (δυστυχώς) ελάχιστοι εκπαιδευτές δίνουν σημασία σε αυτό το τόσο σημαντικό κομμάτι της ζωής – και ευζωίας – των τετράποδων πελατών τους. Αν με ρωτήσετε ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα που αποκόμισα από τα μαθήματα (εγώ εκπαιδεύτηκα περισσότερο από τον Westley, και έμαθα χιλιάδες πράγματα) το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι οι γνώσεις πάνω στην επικοινωνία των σκύλων. Μέρος λοιπόν του προγράμματος που ακολουθήσαμε ήταν τα ομαδικά παιχνίδια σκύλων. Πριν συνεχίσω, να πω κάτι. Δεν έχω πάει και ούτε θα πάω ποτέ σε σκυλοπάρκο. ΔΕΝ εννοώ τέτοιο παιχνίδι. Δεν εννοώ βάζουμε 15 σκυλιά σε έναν περιφραγμένο χώρο και τα αφήνουμε «να τα βρουν» ενώ εμείς πίνουμε τον καφέ μας και κουτσομπολεύουμε. Εδώ μιλάω για ευχάριστη εμπειρία για τους σκύλους (τα σκυλοπάρκα πολλές φορές δεν είναι), που παράλληλα είναι μάθημα για τους κηδεμόνες. Οι συνδυασμοί των σκύλων γίνονται με σκέψη, και κάθε στιγμή καλούμαστε να προσέξουμε την επικοινωνία τους. Δεν έχουν όλα τα σκυλάκια την ίδια άνεση ή χαλαρότητα στο παιχνίδι. Κάποια μπορεί να έχουν φοβίες, κάποια μπορεί να είναι αγενή και πιεστικά, κάποια μπορεί να έχουν τρελή ενέργεια και υπερενθουσιασμό και να μην μπορούν να το διαχειριστούν. Το κλειδί στο να περνάει καλά το σκυλάκι μας είναι να ξέρουμε εμείς να διακρίνουμε τι προσπαθεί να πει, είτε σε μας είτε στους «φίλους» του. Αν εμείς είμαστε στην κοσμάρα μας και δεν βλέπουμε ότι το σκυλί μας ζορίζεται με νέες γνωριμίες, μπορεί να του μείνει για πάντα ένα «θεματάκι». Αν πάλι δεν βλέπουμε ότι το «ζωηρό» καμάρι μας είναι στην ουσία bully, εκείνο θα μάθει πως είναι οκ να συμπεριφέρεται έτσι, και κάποιο άλλο θα είναι στρεσαρισμένο εξαιτίας του. Σας θυμίζει παιδική χαρά καθόλου; Εδώ όμως υπάρχει και η δασκάλα που μας εξηγεί το κάθε τι που συμβαίνει, γιατί συμβαίνει, και πως μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε αν χρειαστεί. Για κάποιον που πραγματικά ενδιαφέρεται για το τετράποδο φιλαράκι του, όλο αυτό είναι ανεκτίμητο. (Προσωπικά δε με χαλάει και το μετά, που ο Westley πέφτει ξερός για ύπνο μέχρι την επόμενη!)

Το πάρτι μας λοιπόν ήταν στην ουσία ένα τέτοιο παιχνίδι. Οργανωμένο και με την επιτήρηση της εκπαιδεύτριάς μας της Ειρήνης. Με τη μόνη διαφορά ότι είχε και τούρτα! Έφτιαξα και το κατιτίς για εμας (αυτό το κέικ σοκολάτα, αυτές τις μπάρες λεμονιού και αυτά τα αλμυρά μάφινς με ντοματίνια), οπότε όλοι πιστεύω να έμειναν ευχαριστημένοι.

Η τούρτα του Westley είχε δυο «ορόφους». Στην αρχή είπα να κάνω δυο διαφορετικές, αλλά μετά μου ήρθε η ιδέα να κάνω μικρότερη τη δεύτερη, να την βάλω σε μικρή φόρμα και να την κοτσάρω πάνω στην πρώτη. Για εφέ. Νιώθω ότι κουνάτε το κεφάλι δεξιά αριστερά οπότε σταματάω κάπου εδώ. Δε θα σας πω πάλι για το αλεύρι, τα είπαμε στο περσινό ποστ και ξέρετε πως βάζω μόνο αλεύρι ρυζιού και/ή καλαμποκάλευρο. Δεν βάζω ούτε baking powder όπως άλλοι, διότι τον Westley ποσώς τον ενδιαφέρει αν φούσκωσε η όχι. Το κέικ βγαίνει βαρύ αλλά βολεύει καλύτερα έτσι στο φάγωμά του. Αυτά λοιπόν. Α, επίσης το στόλισα με αγγουράκι περασμένο από το spiralizer. Γιατί ήθελα να τον δω να τρώει τα αγγουρομακάρονα. Άξιζε.

Θα κλείσω με ένα μεγάλο ευχαριστώ, στην Ειρήνη (The Dog Company, Θετική Εκπαίδευση Σκύλων) που κουράστηκε πολύ για να περάσουν τέλεια όλα τα σκυλάκια, στον Μίστερ που τράβηξε πολλές φωτογραφίες και κατάφερε να απαθανατίσει τον Westley με την τούρτα του, και στο ξενοδοχείο μικρών ζώων Pet Society που μας φιλοξένησε.

Υλικά

Για το κέικ μπανάνα-φυστικοβούτυρο (κάτω στρώση)
170 γρ (1 κούπα) αλεύρι ρυζιού
150 γρ (1 κούπα) καλαμποκάλευρο
3/4 κ.γ. κανέλα
2 αυγά
130 γρ (1/2 κούπα) μπανάνα λιωμένη με πιρούνι (ώριμη)
135 γρ (1/2 κούπα) φυστικοβούτυρο (δείτε το Δείξε μου)
65 γρ (4 κ.σ.) σάλτσα μήλου (applesauce – δείτε το Δείξε μου)
50 γρ (3 κ.σ.) πρόβειο γιαούρτι
1 κ.σ. ελαιόλαδο
4 κ.σ. νερό

Για το κέικ τόνο-μήλο (πάνω στρώση)
1 αυγό
130 γρ σάλτσα μήλου (δείτε το Δείξε μου)
1 κονσέρβα των 160 γρ τόνος σε ελαιόλαδο, στραγγισμένος από το πολύ λάδι αλλά όχι τελείως στεγνός
2 κ.σ. γιαούρτι πρόβειο νερουλό (παίρνουμε από το κεσεδάκι αρκετό από το υγρό του)
170 γρ (1 κούπα) αλεύρι ρυζιού

Για την επικάλυψη
200 γρ τυρί κρέμα με μειωμένα λιπαρά (όσο πιο light τόσο πιο καλά)
2-3 κ.σ. φυστικοβούτυρο
Αγγούρι κομμένο σε μακαρόνι στο spiralizer για γαρνιτούρα

Δείξε μου εναλλακτικές προτάσεις και ιδέες

Εγώ δίνω στον Westley 100% φυσικό φυστικοβούτυρο. Το βρίσκουμε σε επιλεγμένα σουπερμάρκετ και καταστήματα με βιολογικά. Υπάρχει εξαιρετικό Ελληνικό φυστικοβούτυρο από τις Σέρρες. Σε πολλές περιπτώσεις είναι φθηνότερο και από το συμβατικό! Η υφή διαφέρει πολύ μεταξύ των δυο ειδών, οπότε θα πρότεινα φυσικό για το κέικ μιας και δεν είμαι σίγουρη για το αποτέλεσμα με συμβατικό. Το ανακατεύουμε πολύ καλά πριν τη χρήση γιατί το λάδι του ανεβαίνει στην επιφάνεια σαν το ταχίνι.

Βήμα 1

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 160C στον αέρα (180C αντιστάσεις).

Βήμα 2

Για το κέικ μπανάνα-φυστικοβούτυρο: Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε με σύρμα τα αλεύρια και την κανέλα. Σε άλλο μπολ χτυπάμε με σύρμα τα αυγά, την μπανάνα, το φυστικοβούτυρο, το μήλο, το γιαούρτι, το ελαιόλαδο και το νερό. Ρίχνουμε τα υγρά στα στερεά υλικά και ανακατεύουμε καλά να γίνει μια σχετικά πηχτή ζύμη κέικ. Την ρίχνουμε σε φόρμα για κέικ (διαμέτρου 25cm) λαδωμένη και στρωμένη με λαδόκολλα. Ψήνουμε για 25-30 λεπτά μέχρι να στερεοποιηθεί η επιφάνεια και να βγει μια οδοντογλυφίδα στεγνή από το κέντρο του κέικ. Αφήνουμε να κρυώσει.

Βήμα 3

Για το κέικ τόνο-μήλο: Η ίδια λογική. Ανακατεύουμε τα υγρά υλικά (αυγό, σάλτσα μήλου, τόνο και γιαούρτι πρόβειο) και προσθέτουμε μετά το αλεύρι ρυζιού. Ανακατεύουμε να μη φαίνεται αλεύρι και ρίχνουμε σε μικρή φόρμα κέικ (17cm) λαδωμένη και στρωμένη με λαδόκολλα. Ψήνουμε για 25 περίπου λεπτά ή μέχρι να βγει καθαρή η γνωστή οδοντογλυφίδα. Αφήνουμε να κρυώσει εντελώς.

Βήμα 4

Για την επικάλυψη: Σε μπολ ανακατεύουμε καλά το τυρί κρέμα με το φυστικοβούτυρο. {Πρέπει να πω την αλήθεια εδώ, ύστερα από τόσα μαγειρέματα ξέχασα να μετρήσω το φυστικοβούτυρο και έβαλα με το μάτι. Δεν πειράζει, βάζουμε όσο θέλουμε αρκεί να μείνει αρκετά πηχτό το μείγμα ώστε να απλώνεται στο κέικ και να κάθεται.} Απλώνουμε τη μισή επικάλυψη στο μεγάλο κέικ. Βάζουμε από πάνω το μικρό κέικ και απλώνουμε και την υπόλοιπη από πάνω και στα πλαϊνά αν θέλουμε. Στολίζουμε με τα μακαρόνια αγγουριού.

Σημείωση: Δίνουμε μόνο ένα μικρό κομματάκι, όχι κομμάτι σαν αυτό που θα τρώγαμε εμείς. Ξεκινάμε με ένα στο μέγεθος σπιρτόκουτου. Αν έχουμε οποιοδήποτε θέμα με το στομάχι ή το έντερο του σκύλου μας πρώτα μιλάμε με κτηνίατρο πριν του δώσουμε κάτι τέτοιο να φάει. Το υπόλοιπο το κόβουμε σε τετραγωνάκια και το φυλάμε σε σακουλάκι στην κατάψυξη. Το «σερβίρουμε» και παγωμένο που τους αρέσει ακόμα περισσότερο!