Δεν πετάμε: Την σκληρή άκρη της παρμεζάνας

Τρίψαμε όλη την παρμεζάνα, φτάσαμε μέχρι άκρη άκρη, να σωθεί όσο το δυνατό περισσότερο τυρί. Και τώρα μας έμεινε το σκληρό εκείνο κομμάτι που δεν τρώγεται. Τι κάνουμε;

Δεν το πετάμε. Το βάζουμε σε ένα σακουλάκι και το αποθηκεύουμε στην κατάψυξη. Την επόμενη φορά που θα φτιάξουμε σούπα ή σάλτσα θα το προσθέσουμε όταν έρθει η ώρα να σιγοβράσει, και το φαγητό μας θα πάρει όλη τη γεύση της παρμεζάνας (ή όποιου άλλου κίτρινου τυριού θέλουμε). Στο τέλος, αν δεν έχει λιώσει τελείως, μπορούμε να το αφαιρέσουμε και να το πετάξουμε (αφού το έχουμε ξεζουμίσει στην κυριολεξία!) ή να το σπάσουμε σε κομματάκια με μια κουτάλα και να το αφήσουμε στη σούπα ή τη σάλτσα μας.

Γενικότερα, συνηθίζω να αποθηκεύω όλα τα τριμμένα κίτρινα τυριά στην κατάψυξη. Κρατάνε πολύ περισσότερο (μήνες) και δε θέλουν ξεπάγωμα. Όταν χρειάζομαι τυρί απλά ανοίγω το σακουλάκι, παίρνω όσο θέλω, και το ξαναβάζω στην κατάψυξη. Ακόμα και στα μακαρόνια έτσι το βάζω, αφού η θερμοκρασία της σάλτσας το ξεπαγώνει σε δευτερόλεπτα. Όταν βρω κάποιο τυρί που μου αρέσει σε προσφορά αγοράζω μπόλικο, το τρίβω όλο (αν δεν το κάνουν στο σουπερμάρκετ) και τσουπ, δε χρειάζεται να το ξανασκεφτώ για αρκετό καιρό. Πρασινάκια στο τυρί μόνο όταν πρέπει!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 20/3/14: Πρόσφατα άκουσα ότι κάποια κίτρινα τυριά έχουν μια στρώση παραφίνης εξωτερικά, η οποία βοηθάει στην συντήρηση. Αν το τυρί μας έχει κάτι τέτοιο τότε δεν το κρατάμε. Η παραφίνη φαίνεται επειδή γυαλίζει, αλλά για σίγουρα προτείνω να ρωτήσετε στο κατάστημα που ψωνίζετε.

Ενημέρωση 20/1/17: Ένα ακόμα ενδιαφέρον σχόλιο για το εξωτερικό μέρος κάποιων τυριών. Προτείνω να τα διαβάσετε προς ενημέρωση. Ευχαριστώ!