Σαλάτα Ζυμαρικών Ολικής Άλεσης με Ψητό Παντζάρι και Φέτα
Μια σαλάτα ζυμαρικών λίγο διαφορετική από τις συνηθισμένες, με τριβελάκι (οι γνωστές μας βίδες) ολικής άλεσης, παντζάρι ψητό στον φούρνο και φέτα. Από τον γευστικό αυτό συνδυασμό, τον πολυαγαπημένο μου, δεν θα μπορούσε να λείπει ένα ξυδάτο dressing με κύμινο, στο οποίο πρόσθεσα και γιαούρτι για ένα λίγο πιο κρεμώδες αποτέλεσμα.
Παντζάρι και φέτα. Για τους φίλους του μπλογκ το ζευγάρι είναι πολύ γνωστό πια. Τα υλικά αυτά τα παντρεύω συχνά σε συνταγές, και νομίζω πως πλέον έχω μια καλή συλλογή από σχετικές προτάσεις! Έλειπε όμως κάτι σε ζυμαρικό, έτσι δεν είναι; Και τώρα που ανοίγει ο καιρός οι σαλάτες ζυμαρικών είναι ό,τι καλύτερο, οπότε βρήκα ευκαιρία να δοκιμάσω μια που σκεφτόμουν καιρό.
Γενικά οι μακαρονοσαλάτες είναι λίγο παρεξηγημένες νομίζω στη χώρα μας. Ίσως όταν τις ακούει κανείς φαντάζεται ζαμπόν, κυβάκια τυριού, αρακά και μπόλικη μαγιονέζα (πολύ νόστιμα όλα τους, μου άνοιξε η όρεξη τώρα που τα σκέφτηκα). Υπάρχουν όμως άπειροι άλλοι συνδυασμοί και πραγματικά είναι ο απόλυτος καμβάς πάνω στον οποίο μπορούμε να αφήσουμε ελεύθερη τη φαντασία μας.
Η βάση μας, το ζυμαρικό, πρέπει να είναι καλής ποιότητας και βρασμένο al dente για να κρατήσει το σχήμα του αργότερα. Από εκεί και πέρα κάνουμε ό,τι μα ό,τι θέλουμε, και ό,τι θεωρούμε εμείς πως ταιριάζει γευστικά. Αν έχουμε προτίμηση και σε σχήμα, επιλέγουμε αυτό. Βέβαια, έχουμε υπόψη πως κάποια σχήματα προσφέρονται περισσότερο, και οι λόγοι έχουν να κάνουν με το πόσο καλά κολλάει πάνω τους η σάλτσα ή το dressing. Ισχύει και για τα ζεστά ζυμαρικά φυσικά αυτό.
Εδώ λοιπόν έχω το τριβελάκι ολικής της MISKO. Τριβελάκι, διότι ταιριάζει πολύ σε σαλάτες ζυμαρικών αφού παγιδεύει το dressing στις «βόλτες» του. Ολικής άλεσης, διότι είναι καλό γενικότερα να συμπεριλαμβάνουμε τέτοια προϊόντα στη διατροφή μας. Και MISKO, διότι είναι το πιο νόστιμο ζυμαρικό ολικής με διαφορά. Γνωρίζετε πια πως δεν κάνω τέτοιες δηλώσεις αν δεν τις πιστεύω. Για τα δικά μου γούστα, η σειρά αυτή της MISKO έχει την πιο ισορροπημένη γεύση σε σχέση με άλλες μάρκες. Καταλαβαίνεις μια ιδιαιτερότητα λόγω του ότι χρησιμοποιείται ολόκληρος ο καρπός του σιταριού, αλλά είναι ευχάριστη, διακριτική και δεν επισκιάζει τις υπόλοιπες γεύσεις του πιάτου μας. Και τούτη ακριβώς η ιδιαιτερότητα είναι που δίνει στα ζυμαρικά αυτά την ανώτερη θρεπτική τους αξία, χωρίς συμβιβασμό στον ουρανίσκο.
Στην σημερινή συνταγή βέβαια δύσκολα επισκιάζονται οι συμπρωταγωνιστές! Δείτε τον πίνακα υλικών και θα καταλάβετε. Δυο μόνο λόγια για το παντζάρι. Όπως έχω πει και στο παρελθόν, για μένα το παντζάρι είναι στα καλύτερά του όταν ψήνεται στον φούρνο (ή στο slow cooker). Πεντανόστιμο είναι και όταν τρώγεται ωμό λεπτοκομμένο, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης. Στον φούρνο λοιπόν, βγαίνει η υπέροχη γλύκα του και αποκτά μια πολύ ωραία υφή. Αξίζει λοιπόν να κάνουμε τον κόπο να ψήσουμε πρώτα τα παντζάρια. Μπορεί να γίνει και από την προηγούμενη αυτό. Αν δεν έχουμε τον χρόνο ή τη διάθεση μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα έτοιμα βρασμένα (σε κενό αέρος) που κυκλοφορούν στην αγορά, αλλά έτσι συμβιβαζόμαστε με κάτι κατώτερο. Το βράσιμο στο σπίτι είναι ακόμα χειρότερο διότι νομίζω γίνονται πολύ νερουλά και χάνουν πολύτιμη γεύση.
Από φέτα βάζουμε την αγαπημένη μας, προσαρμόζοντας το αλάτι της συνταγής ανάλογα. Και έτσι φτάνουμε στο dressing. Ο έρωτάς μου με το κύμινο συνεχίζεται και εδώ, και θα επιμείνω να δοκιμάσετε το άρτυμα όπως είναι. Όλα τα υλικά δίνουν κάτι στο σύνολο, και ειδικά το ξύδι δεν μπορεί να λείπει από το πάντρεμα παντζαριού και φέτας. Είναι ο κουμπάρος!
Κανένα Σχόλιο