3 + 1 Σπιτικές Λεμονάδες (η μια στο Slow Cooker!)
Σπιτική λεμονάδα για όλα τα γούστα, σε τέσσερις παραλλαγές. Μια κλασική, μια με Earl Grey, μια με ζαχαρούχο γάλα (ω ναι) και μια στο... τι άλλο;... στο slow cooker!
Παίζει να είναι το αγαπημένο μου ρόφημα η λεμονάδα. Την λατρεύω. Γενικώς έχω μεγάλη αδυναμία στα λεμόνια και σε οτιδήποτε λεμονάτο, και αν είναι και γλυκόξινο ακόμα καλύτερα. Δεν νομίζω οτι υπάρχει κάτι πιο ξεδιψαστικό από ένα μεγάλο ποτήρι αληθινή λεμονάδα με μπόλικο πάγο. Εκτός από την κλασική όμως λεμονάδα που είναι σταθερά στις προτιμήσεις μου, μου αρέσει να δοκιμάζω νέους συνδυασμούς και ιδέες, μιας και σαν ρόφημα αποτελεί την τέλεια βάση για περίεργα πειράματα.
Από τις παραλλαγές που αναφέρω παραπάνω σίγουρα θα σας φάνηκε πιο περίεργη η λεμονάδα με ζαχαρούχο γάλα. Σωστά; Είναι εμπνευσμένη από την λεμονάδα που πίνουν στην Βραζιλία, η οποία όμως γίνεται με λάιμς (μοσχολέμονα) και την φτιάχνουν στο μπλέντερ μαζί με τη φλούδα. Έχω δει και λεμονο-λεμονάδες στο μπλέντερ ή στο μούλτι, αλλά θέλουν προσοχή να μην χτυπηθεί πολύ η φλούδα και βγάλει πικρίλα. Δεν ήθελα να το ρισκάρω, οπότε συνδύασα την κλασική μέθοδο με το σιρόπι, με την ιδέα του ζαχαρούχου. Δεν με απογοήτευσε έχω να πω. Είναι πολύ νόστιμη, πολύ δροσερή και πολύ ξεδιψαστική. Είναι και εντυπωσιακή σαν ιδέα και σαν εμφάνιση. Ό,τι πρέπει δηλαδή για ένα πάρτι ή μια μάζωξη, που θέλουμε όσο να’ναι να κάνουμε και λίγο εφέ! (Τιπ: Αραιώνουμε με ανθρακούχο νερό και κάνει ωραίο αφρό!) Αν με ρωτήσετε αν θα την ξαναέφτιαχνα η απάντηση είναι ναι, αλλά για μια τέτοια περίπτωση, όχι για την καθημερινή μου λεμονάδα. Όχι επειδή δεν την ήπια με πολλή ευχαρίστηση, απλά δεν θα έμπαινα στην διαδικασία να ανοίξω ζαχαρούχο όταν οι άλλες λεμονάδες είναι εξίσου τέλειες. Πρακτικό και οικονομικό το ζήτημα θα έλεγα.
Πάμε στην άλλη περίεργη, τη λεμονάδα του slow cooker. Αυτή λοιπόν διαφέρει αρκετά σε γεύση. Η παρασκευή της γίνεται με ολόκληρα λεμόνια τα οποία απλά κόβουμε σε φέτες. Ούτε στυψίματα ούτε τίποτα. Αυτό από μόνο του είναι ένα μεγάλο συν, ειδικά όταν μιλάμε για μεγάλες ποσότητες. Το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό επειδή ακριβώς παίρνει γεύση και από τις φλούδες, και ο μόνος τρόπος που μπορώ να το περιγράψω είναι ότι μοιάζει λίγο με το lemon marmalade που έχουν στην Αγγλία. Το marmalade είναι μια κάπως πικρή μαρμελάδα που έχει μέσα κομμάτια φλούδας και γίνεται με λεμόνια ή, συνήθως, πορτοκάλια ή νεράντζια. Δεν είναι πικρή η λεμονάδα, αλλά έχει ένα τακ πικράδας (ευχάριστης) σε σχέση με την απλή ξινίλα της κλασικής λεμονάδας. Κι άμα καταλάβατε τώρα τι θέλω να πω… μπράβο σας.
Η κλασική μας λεμονάδα είναι η κλασική μας, δεν θα σταθώ σε αυτή εκτός από το να πω… την αγαπώ. Είναι και εύκολη διότι απλά θυμόμαστε ίσα μέρη λεμόνι, ζάχαρη, νερό (για το σιρόπι), για να κάνουμε τον συμπυκνωμένο χυμό. Μετά αυτόν τον αραιώνουμε με νερό (ή ανθρακούχο νερό) ανάλογα τα γούστα μας. Εγώ συνήθως κάνω 1 προς 2 (1 μέρος χυμό 2 μέρη νερό, δηλαδή πχ 50ml χυμό συν 100ml νερό).
Θα κλείσω με την Λεμονάδα Earl Grey. Τι υπέροχος συνδυασμός είναι αυτός; Δεν το παρακάνουμε με το τσάι (δείτε τις οδηγίες) απλά δίνουμε ένα άρωμα στο σιρόπι. Αυτό είναι εμφανές στο αποτέλεσμα, χωρίς να επεμβαίνει ή να αλλοιώνει την λεμονάδα μας. Ένα θα σας πω, θα το δοκιμάσω σε πειράματα με αλκοόλ.
Μαζέψτε λοιπόν ό,τι λεμόνια έχουν μείνει (εμένα είναι 2-3 στο δέντρο και τέλος) και κάντε λεμονάδες! Τον συμπυκνωμένο χυμό (πριν τον αραιώσουμε) τον διατηρούμε στο ψυγείο, αλλά μπορούμε να τον φυλάξουμε και στην κατάψυξη. Αν κάνουμε λοιπόν πολλή λεμονάδα τη διατηρούμε και έχουμε όλο το καλοκαίρι τη δροσιά της!
Και μιας και λέμε για δροσιά, πως σας φαίνονται τα παγάκια-γίγας στη φωτο; Μείνετε συντονισμένοι…
Γειά! Είμαι η Ελένη. Έχω μια μικρή εμμονή με τις συνταγές, το μαγείρεμα και το φαγητό γενικότερα! Τι να έκανα; Ξεκίνησα ένα food blog!
Ενδιαφέρον site στην πρώτη μου επίσκεψη. Εψαχνα για “λεμονάδα αγγλικού τύπου”
για Mexican Squeeze cocktail, και το πρώτο link ήταν το δικό σας. Μάλλον δεν βρήκα αυτό που έψαχνα αλλά μ’ άρεσαν οι λεμονάδες που προτείνετε.
Καταρχήν ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια! Δεν είμαι σίγουρη τι εννοείτε με το “αγγλικού τύπου”, και δεν γνωρίζω και το συγκεκριμένο κοκτέιλ, αλλά μπορώ να σας πω οτι οι Άγγλοι όταν λένε lemonade συνήθως εννοούν την γκαζόζα (Sprite, 7Up κλπ). Όταν λένε homemade lemonade τότε εννοούν συνήθως την σπιτική, αυτήν που γίνεται με χυμό λεμονιού και που στο άρθρο ονομάζω κλασική. Αν το κοκτέιλ έχει ανθρακούχο ποτό μάλλον θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε κάτι σε στυλ γκαζόζας λοιπόν. Επίσης, μια ωραία λεμονάδα για χρήση σαν mixer με αλκοόλ είναι το bitter lemon που μπορείτε να το βρείτε σε μεγάλα σουπερμάρκετ. Είναι μιας γνωστής, παλιάς μάρκας και κυκλοφορεί σε γαλάζιο κουτάκι αναψυκτικού. Είναι θεόπικρη (δύσκολα πίνεται μόνη της) αλλά ταιριάζει υπέροχα με βότκα, οπότε ίσως να ταίριαζε και στο δικό σας! Ελπίζω να βοήθησα λίγο!
Μόλις δοκίμασα τη συνταγή της λεμονάδας για slow cooker μόνο που αντί για ζάχαρη χρησιμοποίησα στέβια. Ενώ έχει ωραία γεύση αφήνει μια πίκρα στο στόμα!! Τι μπορεί να φταίει; Μήπως έπρεπε να ξεφλουδίσω τα λεμόνια;; Και άραγε διορθώνεται;;
Γεια σου Σταυρούλα! Καταρχήν δεν ξέρω πως ταιριάζει η στέβια σε αυτή τη συνταγή, δεν την έχω δοκιμάσει γιατί δεν μου αρέσει η στέβια γενικά, βρίσκω ότι μου αφήνει άσχημη επίγευση. Τώρα, για την πικρίλα το λέω και στο κείμενο πως υπάρχει, καθώς η λεμονάδα αυτή περιέχει και γεύση από τη φλούδα – είναι λογικό λοιπόν να την έχει. Δεν διορθώνεται, αν δεν σου αρέσει απλά κάνε μια από τις άλλες, έτσι κι αλλιώς δεν είναι δύσκολες οι μέθοδοι! Καλή επιτυχία!