Καπνιστό Χοιρινό Κότσι με Μπύρα και Μαρμελάδα στο Slow Cooker

Μπυρομεζές με όλες τις έννοιες. Καπνιστό χοιρινό κότσι, πασαλειμμένο με μαρμελάδα και σιγομαγειρεμένο με τις ώρες σε μπύρα. Και αφού το μαγειρεύουμε σε μπύρα, το απολαμβάνουμε με μπύρα.

Λογικά κάπου εδώ θα αναρωτιέστε τι στο καλό συνδυασμός είναι αυτός και που κολλάει η μαρμελάδα. Ας τα πάρουμε από την αρχή τα πράγματα. Είχα ένα καπνιστό χοιρινό κότσι στο ψυγείο εδώ και μέρες. Από τη μέρα που το πήρα έλεγα πως θα το κάνω με μπύρα (εννοείται στο slow cooker που είναι ιδανικό για κότσι). Αρχικά όμως η σκέψη ήταν για μπύρα και μέλι. Ο μόνος προβληματισμός ήταν αν θα βάλω και μουστάρδα, διότι δεν ήθελα να πικρίσει πολύ. Fast forward λίγες μέρες όπου είμαι σε μια ιρλανδέζικη παμπ με τις συναδέλφισσες food bloggers Κωνσταντίνα και Έλενα. Παραγγείλαμε διάφορα (φάγαμε σχεδόν όλο το μαγαζί – είχε fish and chips, τι να κάνω;;) και περάσαμε τέλεια.

Μέσα στην όλη εμπειρία, η οποία με διακτίνησε για λίγο στη Βρετανία, άκουσα και μια παραγγελία που είχα καιρό να ακούσω. Μπύρα με blackcurrant. Το blackcurrant είναι το μαύρο φραγκοστάφυλο (ribes nigrum), και στην περίπτωση αυτή μιλάμε για τον συμπυκνωμένο χυμό του που προστίθεται καμιά φορά στην μπύρα ή στην Guinness. Για την ιστορία, άλλη μια ωραία προσθήκη στην μπύρα είναι ο συμπυκνωμένος χυμός λάιμ. Και μιας και πιάσαμε αυτή τη συγκεκριμένη ιστορία, ένα ποτό πολύ δημοφιλές ανάμεσα στους φοιτητές της Βρετανίας ήταν (τότε τουλάχιστον που ήμουν εγώ εκεί) το Snakebite (δάγκωμα του φιδιού) το οποίο αποτελείτο από ίσα μέρη μπύρας και μηλίτη (cider). Παραλλαγές του Snakebite ήταν το Snakebite and Black (βλέπε blackcurrant) και το Snakebite and Lime. Και βασικά ήταν ικανό να σε στείλει λίγο αδιάβαστο, κάτι που το καθιστούσε πολύ δημοφιλές ανάμεσα στους φτωχούς φοιτητές. Δοκιμάζουμε υπεύθυνα, δαγκώνει.

Να επανέλθω στο κότσι όμως. Την επόμενη μέρα από την συνάντηση στην πάμπ αποφασίζω, τυχαία, να το μαγειρέψω. Ανοίγω μια ωραία μπύρα, και πάω να πιάσω το μέλι. Και εκεί μου έρχεται η φλασιά. Έχω στο ψυγείο μαρμελάδα blueberry. Δεν είναι το ίδιο με το blackcurrant (θα έλεγα καμία σχέση σαν φρούτο παρά την ομοιότητα στην εμφάνιση) αλλά είναι γλυκιά, σκουρόχρωμη και νόστιμη μαρμελάδα. Και ξαφνικά φαντάστηκα πως θα μου άρεσε πολύ ο συνδυασμός με την Pilsner που είχα επιλέξει. Βουρ στο slow cooker.

Να πω κάτι σημαντικό εδώ. Όταν μαγειρεύουμε με αλκοόλ, λένε πως πρέπει να χρησιμοποιούμε ποιότητα που θα πίναμε. Συμφωνώ. Όταν μιλάμε για μαγείρεμα στο slow cooker, αυτός ο κανόνας γίνεται απαράβατος! Ο λόγος είναι ότι στο slow cooker διατηρείται όλη η γεύση του ποτού. Το κότσι, ειδικά στο κάτω μέρος του που καθόταν μέσα στην μπύρα, είχε – και μάλιστα έντονη – την χαρακτηριστική γεύση της συγκεκριμένης μπύρας που χρησιμοποίησα. Αν δεν σας πολυαρέσει η γεύση της μπύρας στο φαγητό, ή απλά ανεχόσαστε το ελαφρύ άρωμα που παίρνει όταν φτιάχνετε κάτι με μπύρα στην κατσαρόλα, τότε θα έλεγα να προχωρήσετε παρακάτω και να βρείτε άλλη συνταγή για το κότσι σας. Σαν αυτή ας πούμε, που είναι φανταστική.

Επίσης, αν δεν είστε σίγουροι για την μαρμελάδα και για το αν θα σας αρέσει ο συνδυασμός, βάλτε καλύτερα μέλι. Οι ουρανίσκοι μας είναι πιο συνηθισμένοι σε αυτό το ταίριασμα. Το φαγητό αυτό είναι ιδιαίτερο. Και επειδή η γεύση του είναι έντονη (το καπνιστό κότσι είναι από μόνο του έντονο), θεωρώ πως ιδανικά σερβίρεται ως μεζές, αφού το καθαρίσουμε από το κόκκαλο και κάποια κομμάτια λίπους που έχει.

Το ζουμί που μένει μετά το μαγείρεμα δοκιμάστε το. Αν σας πικρίζει λίγο (εξαρτάται από τα γούστα σας και από την μπύρα που επιλέξατε) μπορείτε είτε να το πετάξετε, είτε να του βάλετε ελάχιστη ζάχαρη και να μαγειρέψετε σε αυτό λίγο πλιγούρι ή ρύζι, ή και κίνοα που θα ταίριαζε. Δείτε στο βήμα 3 τι έκανα εγώ.

Αυτά με το κότσι. Υπολόγιζα να βγει πολύ μικρό ποστ αυτό, καλά τα κατάφερα πάλι!