Λευκή Σανγκρία με Ροδάκινο και Πεπόνι

Δροσερά κομμάτια ροδάκινο και πεπόνι δίνουν τη γλύκα τους και το φρουτώδες άρωμά τους στο λευκό κρασί, και μας κάνουν μια σανγκρία απολαυστική και επικίνδυνα ευκολόπιοτη. Ένα συστατικό έκπληξη δίνει μια έξτρα γλύκα και γεύση.

Είναι μεσημέρι της πιο ζεστής εως τώρα ημέρας του φετινού καλοκαιριού. Και κάθομαι στο γραφείο, το πιο ζεστό δωμάτιο του σπιτιού, περιμένοντας να τελειώσουν οι τεχνικοί την εγκατάσταση που πολυαναμενόμενου νέου κλιματιστικού μας. Είναι το τρίτο καλοκαίρι στο σπίτι αυτό, και ενώ δεν είναι πολλές οι μέρες που πραγματικά δεν αντέχονται, ε, όσο λίγες και να είναι, απλά δεν αντέχονται. Οπότε πήραμε τη μεγάλη απόφαση και επενδύουμε σε ένα μεγάλο a/c. Το ξέρω πως και ο Westley θα μας ευγνωμονεί. Και όπως τα υπολογίσαμε, θα γλιτώσουμε ένα κάρο χρήματα από πετρέλαιο το χειμώνα… Για να δούμε.

Έτσι όπως είμαι τώρα, με τον καυτό αέρα να μπαίνει όλος μέσα στο σπίτι (οι μπαλκονόπορτες είναι τέντα λόγω εργασιών) μαζί με κάτι στρατιές κουνουπιών, το μόνο που θέλω είναι κάτι δροσερό να πιω. Αν αυτό το δροσερό πράγμα με κάνει να ξεχαστώ και από τα κουνούπια (ναι μεσημεριάτικα…) ακόμα καλύτερα. Αυτή η σανγκρία είναι ό,τι πιο τέλειο για την περίπτωση. Πίνεται πολύυυυ εύκολα και ευχάριστα, σαν αναψυκτικό, δροσίζει, και είναι γλυκιά και αρωματική. Μερικοί ειδικοί του οίνου μπορεί να έχετε ένσταση για την κακοποίηση που έχει υποστεί το κρασί στα χέρια μου, αλλά τι να σας κάνω. Μου αρέσει έτσι και θα το πίνω έτσι. Αν όντως το βλέπετε έτσι θα συμβούλευα να αλλάξετε σελίδα χωρίς να διαβάσετε παρακάτω, που θα αποκαλύψω τι ακριβώς έχω βάλει μέσα.

Λοιπόν. Λευκό κρασί, όποιο σας αρέσει, εγώ είμαι του Μοσχοφίλερου. Ροδάκινο, πεπόνι, και λίγη σκόνη έτοιμου ice tea. Ω ναι. Το έκανα. Κόψτε μου το χέρι. Έβαλα σκόνη παγωμένου τσαγιού στο κρασί μου. Και να σας πω κάτι; Δε παίζεται. Χρησιμοποίησα αυτό με το ροδάκινο, για να ενισχύσω τη γεύση μιας και είχα μόνο ένα κανονικό ροδάκινο. Πολλές συνταγές για λευκή σανγκρία που διάβασα ήθελαν ζάχαρη, οπότε με τη σκόνη αυτή που έχει μπόλικα γλυκαντικά καλύφθηκα. Όλα αυτά συν ένα κλαράκι δυόσμο σε μια κανάτα για να ελευθερωθούν τα αρώματα των φρούτων, λίγη ώρα αναμονή στο ψυγείο (η κανάτα, όχι εμείς, δυστυχώς) και έτοιμο. Για το σερβίρισμα έβαλα μπόλικο πάγο (δεν σχολιάζουμε) και το αραίωσα όλο με ανθρακούχο νερό (σας αποτελείωσα;). Τι να κάνουμε τώρα, δεν είμαστε όλοι Master of Wine. Πριν πείτε οτιδήποτε δοκιμάστε το!