29.03.2024
You can use WP menu builder to build menus

23.09.2013

19 αξιολ., M.O. : 4,11
25

Έχετε ακούσει για το θαυματουργό αυτό σποράκι; Εγώ χαίρομαι πολύ που το ανακάλυψα, περίπου δυο χρόνια τώρα. Καταρχήν να μιλήσουμε για το πώς προφέρεται το όνομα, γιατί είναι μια πονεμένη ιστορία.

Ο σωστός τρόπος είναι κίν-ουα (keen-wah) και όχι κι-νό-α, παρά το γεγονός ότι ο τρόπος που γράφεται στα αγγλικά μεταφράζεται έτσι. Εύκολο λάθος λόγω της περίεργης ορθογραφίας.

Η κίνουα λοιπόν είναι ένας σπόρος με καταγωγή από τη Λατινική Αμερική και συγκεκριμένα το Περού. Καλλιεργήθηκε εκεί πρώτη φορά για ανθρώπινη κατανάλωση πριν 3-4 χιλιάδες χρόνια! Άργησε λίγο αλλά έφτασε και στη Δύση, και έγινε και μόδα. Πρόσφατα διάβασα ότι το κλίμα της χώρας μας προσφέρεται για την καλλιέργειά της και ότι υπάρχουν σκέψεις για τέτοιες προσπάθειες. Μακάρι, διότι η ξαφνική ζήτηση που υπάρχει παγκοσμίως έχει λειτουργήσει αρνητικά για το Περού (τον βασικό παραγωγό), μιας και η συγκομιδή δεν φτάνει πια για τους ντόπιους που βασίζονται κατά πολύ στο παραδοσιακό τους αυτό τρόφιμο. Η Ελλάδα από την άλλη έχει ανάγκη από τέτοιες ευκαιρίες για να αυξήσει την παραγωγή της, να στηριχθούν οι αγρότες της και να αναπτυχθούν οι εξαγωγές. (μα πως τα λέω βρε παιδί μου!)

Εκτός από νοστιμότατη η κίνουα είναι και πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, καλά λιπαρά (Ω3 κλπ), βιταμίνη Ε, φολικό οξύ, χαλκό, φώσφορο κ.ά. Επίσης έχει διπλάσια ποσότητα ασβεστίου από το σιτάρι ολικής άλεσης (πηγή longevityway.gr)

Πώς τρώγεται; Ο σπόρος αυτός συμπεριφέρεται στο μαγείρεμα σαν το ρύζι και το πλιγούρι και συχνά συγκαταλέγεται στην κατηγορία των σιτηρών για ευκολία (ενώ δεν είναι δημητριακό). Μαγειρεύεται σε νερό ή άλλο υγρό με αναλογία 1 προς 2 απορροφώντας το όλο μέχρι να φουσκώσει και να βγάλει μια μικρή «ουρίτσα». Πριν την μαγειρέψουμε καλό είναι να την ξεπλύνουμε καλά κάτω από τη βρύση για να φύγει μια ουσία με πικρή γεύση που ίσως να υπάρχει στο εξωτερικό της (είναι το φυσικό προστατευτικό της ενάντια στα πουλιά που τρώνε το σπόρο από το φυτό). Η κίνουα που κυκλοφορεί στο εμπόριο πιθανόν να είναι επεξεργασμένη και να μη χρειάζεται αυτή η διαδικασία, αλλά καλύτερα να είμαστε σίγουροι! Εγώ χρησιμοποιώ σουρωτήρι με μικρές τρυπίτσες αλλά βάζω και τούλι γιατί αλλιώς χάνονται τα μισά σποράκια.

Συνήθως φτιάχνω μια μεγάλη ποσότητα την οποία κρατάω σε τάπερ στο ψυγείο για χρήση κατά τη διάρκεια της εβδομάδας.

Υλικά

1 κούπα κίνουα, καλά ξεπλυμένη και στραγγισμένη

2 κούπες νερό ή ζωμό

Βήμα 1

Βάζουμε το νερό (ή το ζωμό) σε ένα κατσαρολάκι να βράσει. Όταν κοχλάζει, προσθέτουμε την κίνουα και χαμηλώνουμε τη φωτιά σε χαμηλή. Σκεπάζουμε και αφήνουμε να σιγοβράσει.

Βήμα 2

Όταν απορροφήσει όλα τα υγρά και βγάλει μια μικρή άσπρη ουρίτσα από το εσωτερικό της είναι έτοιμη. Περίπου 15 – 20 λεπτά θα χρειαστούν. Αποσύρουμε από τη φωτιά και αφρατεύουμε με ένα πιρούνι.

Βήμα 3

Σερβίρουμε αντί για ρύζι, πλιγούρι, κους κους ή ζυμαρικά. Μπορεί να είναι συνοδευτικό ή να γίνει σαλάτα όπως το ταμπουλέ. Πάει τέλεια και με βρασμένα φασόλια ή τα κόκκινα φασόλια που βρίσκουμε σε κονσέρβα στο σουπερμάρκετ.

19 αξιολ., M.O. : 4,11

Πώς σας φάνηκε; Αφήστε μου σχόλιο!

8 Σχόλια

  • Απάντηση
    Ρεα
    21/02/2014

    Καλημέρα.Άρχισα κι εγώ να ψάχνω καλύτερα τη διατροφή μου τους τελευταίους μήνες και εκτός της γκρανόλας που ετοιμάζω -σε λίγο για πρωινό- θέλω να πάρω και σπόρους Κινουα.
    Έχω 2 απορίες στην περιγραφή που κάνεις για το βράσιμο της.

    1.Ουρίτσα τι θέλει να πει ο ποιητής; Ή μήπως βράζοντας θα δω και να μην είμαι ανυπόμονη ;;
    2. Ζωμό βάζουμε αν θέλουμε να το βράσουμε σαν ρύζι; δηλαδή αλμυρή χρήση;

    Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

    • Απάντηση
      21/02/2014

      Καλημέρα! Χαίρομαι που θα δοκιμάσεις την γκρανόλα, να μου πεις εντυπώσεις! Λοιπόν, η κίνουα όταν βράσει βγάζει ένα πολύ μικρό άσπρο σαν φύτρο. Είναι σαν μια άσπρη τριχούλα. Θα το καταλάβεις όταν το δεις. Μην σε αγχώνει όμως αυτό, μετά από 15 λεπτά θα τη δεις ότι έχει φουσκώσει και λογικά θα έχει απορροφήσει το περισσότερο υγρό βρασίματος. Άφησέ την 20 λεπτά και θα έχει γίνει σίγουρα. Σιγά σιγά θα βρεις και το σωστό χρόνο για τα δικά σου γούστα, πιο μαλακή ή πιο al dente. Αν δεις ότι έχει ακόμα υγρό δε πειράζει, σούρωσέ τη σε λεπτό σουρωτήρι. Για το ζωμό ναι, ταιριάζει περισσότερο σε αλμυρή χρήση αλλά δεν είναι και απαραίτητος. Αν κάνεις μεγάλη ποσότητα για να την έχεις για διάφορα πιάτα (πχ τη μια για σαλάτα και την άλλη για πρωινό με βρώμη) τότε βράσε τη σε νερό για να έχει ουδέτερη γεύση. Καλή επιτυχία!

  • Απάντηση
    20/04/2014

    Καλημέρα και χρόνια πολλά! βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον το blog σου και από εδώ και πέρα θα τα λέμε συχνα! καταπληκτική δουλειά, μπράβο!

  • Απάντηση
    Ρεβιτα
    07/04/2015

    Τι ωραια που τα γραφεις !! Πολυ ενδιαφερον το blog σου

  • Απάντηση
    Δημητρης
    18/03/2016

    Tο φαγόπυρο το ξερετε; Εχετε συνταγες /οδηγιες γι’ αυτο;

    Ευχαριστω

    • Απάντηση
      19/03/2016

      Καλησπέρα σας. Το ξέρω το φαγόπυρο, έχω μάλιστα στο ντουλάπι μου. Δυστυχώς δεν έχω κάνει πολλές δοκιμές με αυτό, μόνο μια γκρανόλα που το πρόσθεσα πριν το ψήσιμο και βγήκε πολύ κρατσανιστό. Απ’ όσο γνωρίζω συμπεριφέρεται όπως το σιτάρι, το πλιγούρι και άλλα παρόμοια δημητριακά. Είναι όμως ελεύθερο από γλουτένη οπότε μερικοί χρησιμοποιούν αλεσμένο αντί για αλεύρι. Μπορείτε να φτιάξετε χυλό όπως porridge, μπορείτε να το προσθέσετε σε πιάτα με πολύ σάλτσα όπως πχ κοκκινιστό, σε σούπες, ή ακόμα και να φτιάξετε φύτρο από φαγόπυρο που είναι επίσης πολύ υγιεινό. Στο ίντερνετ θα το βρείτε ως buckwheat, υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες συνταγές! Καλή επιτυχία!