Σούπα Βελουτέ με Μπρόκολο και Γραβιέρα

Με τέτοιο κρύο που έχει πέσει δε θα μπορούσα σήμερα να ανεβάσω κάτι άλλο από μια ωραία σούπα βελουτέ. Απλή, με λίγα υλικά, μιας και το μπρόκολο και η γραβιέρα Νάξου είναι τόσο γευστικά από μόνα τους.

Κάνει κρύο. Δεν εννοώ μόνο έξω. Και εδώ στο σπίτι μέσα. Το πολυαγαπημένο σπίτι στο «χωριό» έχει αποφασίσει να μας δοκιμάσει, να μας τεστάρει, να δει, το «έχουμε» να ζούμε εδώ στις εξοχές; Πριν λίγες μέρες ο ηλιακός αποφάσισε ότι δε θέλει να δουλέψει το χειμώνα, έχει δεν έχει ήλιο. Για να μας πείσει πλημμύρισε κιόλας, μήπως και δεν το είχαμε εμπεδώσει ότι έκανε απεργία. Μιλάμε για καινούργιο ηλιακό, νέας -και καλά- τεχνολογίας, εγκατεστημένος τον Μάιο. Έχετε μπόιλερ; θα με ρωτήσετε.. Έχουμε, αλλά τώρα (λόγω χαλασμένου ηλιακού) ανακαλύψαμε ότι από λάθος κατά τη μετακόμιση βγάλαμε το μηχανισμό που δίνει την εντολή να φέρει το ζεστό νερό. Αλλά έτσι κι αλλιώς, τι να το κάναμε; Αφού ο καυστήρας αποφάσισε κι αυτός να στηρίξει τον ηλιακό στην απεργία του και σταμάτησε να δουλεύει εντελώς. Ούτε καλοριφέρ δηλαδή. Ο καυστηρατζής λέει λείπει σε ταξίδι. Μάλλον στο Ροβανιέμι θα έχει πάει χρονιάρες μέρες. (Μα είναι δυνατόν καυστηρατζής πράμα να λείπει τις πρώτες μέρες των κρύων;). Σήμερα το τελειωτικό χτύπημα ήρθε όταν χάλασε το καζανάκι. Δεν νομίζω ότι θα αντέξω κάτι ακόμα. Ελπίζω να περάσαμε το τεστ.

Έτσι λοιπόν, κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή και γράφω γρήγορα, πριν παγώσουν εντελώς τα χέρια μου, ντυμένη λες και πάω να βρω τα χιόνια στη Πάρνηθα. Και ονειρεύομαι τη σουπίτσα αυτή, που την είχα φτιάξει όταν ακόμα είχαμε εικοσάρια έξω… Φάτε λίγη και για μένα, όσο θα ψάχνω καυστηρατζή, υδραυλικό και ηλεκτρολόγο.