Τόφου με Σάλτσα Μελιού και Σκόρδου (Honey Garlic Sauce)

Ένα εύκολο πιάτο με τηγανιτό τόφου και μια πλούσια και άκρως γευστική σάλτσα με μέλι, σκόρδο και σάλτσα σόγιας. Ιδανικό φαγητό για τις μέρες που δεν έχουμε χρόνο για ψώνια.

Έχω πολλά να πω για το σημερινό πιάτο. Όχι τόσο για την ίδια τη συνταγή, αυτή είναι εύκολη και χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία. Τη θεωρώ μάλιστα τέλεια επιλογή για τις μέρες που δεν προλάβαμε να πάμε σουπερμάρκετ, αφού όλα τα υλικά διατηρούνται για αρκετό καιρό στο ντουλάπι μας και έτσι μπορούμε να τα έχουμε standby. Αν και νομίζω πως όταν δοκιμάσετε αυτό το φαγητό θα το βάλετε στο πρόγραμμα ασχέτως από τα ψώνια!

Αυτά που θέλω να πω, και θα προσπαθήσω να το κάνω χωρίς να σας κουράσω, έχουν να κάνουν με δυο βασικά υλικά του πιάτου. Καταρχήν το τόφου. Δεν θα σταθώ πάρα πολύ σε αυτό τώρα, θα γράψω ένα ξεχωριστό άρθρο γιατί αλλιώς σε καταλήξουμε με σεντόνι από τα λίγα. Θα πω μόνο πως στη συνταγή αυτή χρησιμοποίησα silken τόφου που είναι πολύ μαλακό και θέλει προσοχή στον χειρισμό. Μην φανταστείτε τίποτα φοβερά δύσκολο, απλά θέλει απαλές κινήσεις και προσεκτικό γύρισμα στο τηγάνι. Μπορείτε, αν σας ανησυχεί, να χρησιμοποιήσετε και το σκληρό τόφου που είναι πιο εύκολο. Γιατί όμως τόφου; Γιατί είναι καλή εναλλακτική όταν θέλουμε να αποφύγουμε το κρέας σε ένα γεύμα. Έχει υψηλή διατροφική αξία, πολλή πρωτεΐνη, λίγα λιπαρά και είναι χορταστικό. Δεν έχει γεύση από μόνο του, την παίρνει από τα υπόλοιπα υλικά της συνταγής. Περισσότερες πληροφορίες σύντομα!

Το δεύτερο υλικό για το οποίο θέλω να πω δυο πράγματα είναι το μέλι. Το μέλι είναι μια πονεμένη ιστορία γενικότερα, καθώς είναι από τα προϊόντα με τα υψηλότερα ποσοστά νοθείας στον κόσμο. Υπάρχουν έρευνες που καταλήγουν στο ότι το ένα τρίτο (το ένα τρίτο!!) όλου του μελιού που πωλείται παγκοσμίως, είναι είτε νοθευμένο είτε παντελώς ψεύτικο! Στην Αγγλία έγινε έρευνα με έλεγχο των φθηνότερων “μελιών” από όλα τα μεγάλα σουπερμάρκετ, και κανένα – ΚΑΝΕΝΑ – δεν ήταν αγνό μέλι. Τα νούμερα είναι ανατριχιαστικά.

Στην Ελλάδα όμως τι συμβαίνει; Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες δυστυχώς. Μάλιστα σε ένα άρθρο διάβασα πως κανείς δεν ξέρει πόσο νοθευμένο μέλι κυκλοφορεί στην αγορά μας. Ακόμα και οι ίδιοι οι μελισσοκόμοι δεν ξέρουν να διαχωρίσουν το αγνό μέλι από το νοθευμένο. Ακούγεται τρελό αλλά οι μέθοδοι που έχουν αναπτυχθεί για να καταφέρνουν οι κερδοσκόποι να ξεγελάνε τους ελέγχους είναι τόσο εξελιγμένες που ξεπερνάνε κάθε φαντασία. Γιατί; Ε, είναι πολλά τα λεφτά Άρη.

Η ζήτηση για το μέλι ανεβαίνει. Λογικό, τώρα που θεωρείται καλή εναλλακτική για τη ζάχαρη. Κανονικά όταν ανεβαίνει η ζήτηση ανεβαίνουν και οι τιμές. Το παράδοξο εδώ είναι οτι οι τιμές κατεβαίνουν. Κατεβαίνουν σε επίπεδα που ξεπερνάνε τα όρια της λογικής, αν αναλογιστεί κανείς τι απαιτείται για να παραχθεί το αγαθό αυτό. Άρα; Άρα προφανώς κάτι δεν πάει καλά.

Πως γίνεται η απάτη; Ας δούμε μερικούς τρόπους:
• Η πιο “παραδοσιακή” μέθοδος νοθείας: ανάμειξη μελιού με σιρόπι γλυκόζης, ή ακόμα και πλήρης αντικατάστασή του με αυτό.
• Προσθήκη γύρης σε κακής ποιότητας μέλι ή σιρόπι για να αλλάξει η σύνθεσή του και να φαίνεται διαφορετική η προέλευσή του.
• Μεταφορά χαμηλής ποιότητας μελιού μέσα από πολλές χώρες για “μπερδευτεί” η προέλευσή του στα χαρτιά.
• Εργαστηριακή μετατροπή χημικής σύστασης σιροπιού ώστε να μοιάζει με μέλι και να ξεγελάει τους ελέγχους.
• Θέρμανση μελιού για ευκολότερη διαχείριση ή/και αποφυγή κρυστάλλωσης, και μετέπειτα πώλησή του ως “ωμό”.

Στην Ελλάδα η απάτη επικεντρώνεται κυρίως στην “Ελληνοποίηση” εισαγόμενων μελιών. Λόγω ανοιχτού χρώματος προστίθεται καραμελόχρωμα για να μοιάζει περισσότερο με τις εγχώριες ποικιλίες, και μερικές φορές νοθεύεται και με σιρόπι.

Τα προβλήματα που δημιουργούνται από την απάτη του νοθευμένου μελιού είναι πολλά. Φυσικά ένα από αυτά αφορά στην υγεία των καταναλωτών, αφού το σιρόπι γλυκόζης δεν έχει τα θρεπτικά συστατικά που έχει ένα αγνό μέλι. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα αφορά στη βιωσιμότητα της μελισσοκομίας. Η νοθεία επιτρέπει μεγάλη πτώση στις τιμές, τιμές τις οποίες δεν μπορούν να ανταγωνιστούν οι παραγωγοί μελιού. Έτσι είτε μένουν εκτός παιχνιδιού και χάνουν το εισόδημά τους, είτε καταφεύγουν σε άλλες δραστηριότητες που βάζουν σε κίνδυνο τις ίδιες τις μέλισσες, όπως πχ στις υπηρεσίες “μεταναστευτικής μελισσοκομίας”. Βάζω εισαγωγικά καθώς δεν είμαι σίγουρη αν ο όρος είναι σωστός, τον έχω μεταφράσει από τα αγγλικά. (Ίσως δεν τον βρήκα στα ελληνικά επειδή δεν υπάρχει σαν δραστηριότητα εδώ; Δεν γνωρίζω.) Η μεταναστευτική μελισσοκομία (migratory beekeeping) είναι όταν ο μελισσοκόμος μεταφέρει τα μελίσσια του σε άλλες περιοχές για την επικονίαση καλλιεργειών. Στις ΗΠΑ οι μέλισσες μεταφέρονται χιλιάδες χιλιόμετρα για να εξασφαλίσουν την παραγωγή διαφόρων καρπών όπως πχ αμύγδαλα, μύρτιλλα, μήλα κ.ά. Εκτίθενται όμως σε κινδύνους (αρρώστιες, άλλες μέλισσες, εξάντληση, κακή διατροφή κ.ά.). Σε συνδυασμό με την απειλή των φυτοφαρμάκων… οι μέλισσες πραγματικά κινδυνεύουν. Και χωρίς μέλισσες θα χάσουμε την οικολογική ισορροπία και πολύ απλά, ένα μεγάλο μέρος της τροφής μας (αφού εξασφαλίζουν – μέσω της επικονίασης – την παραγωγή του ενός τρίτου της).

Που καταλήγουμε; Εκεί που καταλήγουν οι περισσότερες συζητήσεις για τέτοια θέματα. Πρέπει να προσέχουμε την προέλευση των τροφίμων μας. Πρέπει να ψαχνόμαστε και να μαθαίνουμε. Πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι με τις πολύ χαμηλές τιμές. Και πρέπει να κάνουμε σωστές επιλογές ώστε να γίνουμε μέρος της λύσης και όχι μέρος του προβλήματος. Όσο μπορεί ο καθένας.

Έχοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, χάρηκα πολύ όταν έμαθα πως η Ol-eve, η εταιρία που συνεργάζομαι, είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη στα θέματα αυτά. Ως παραγωγοί και εισαγωγείς/εξαγωγείς μελιού είναι υποστηρικτές της πρωτοβουλίας πολιτών της ΕΕ “Save Bees and Farmers” και τα μέλια που παράγουν και εμπορεύονται πληρούν πολύ υψηλές προδιαγραφές με συχνούς και εντατικούς ελέγχους σε διαπιστευμένα διεθνή εργαστήρια. Οι έλεγχοι δεν αφορούν μόνο τη νοθεία αλλά και την παρουσία αντιβιοτικών, φυτοφαρμάκων, μη γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, βαρέων μετάλλων κ.ά. Η Ol-eve επικεντρώνεται στη βιωσιμότητα και στηρίζει μικρούς παραγωγούς μέσω εκπαίδευσης και προγραμμάτων επιμόρφωσης πάνω στην ορθή μελισσοκομία.

Με όλα αυτά λοιπόν, δεν με εξέπληξε το πόσο υπέροχα είναι τα μέλια της Ol-eve που έχω δοκιμάσει μέχρι τώρα. Ανυπομονώ να δοκιμάσω και τα υπόλοιπα. Από τη γεύση, την υφή και το χρώμα, καταλαβαίνει κανείς την άριστη ποιότητα. Και ενώ το μέλι πεύκου που χρησιμοποίησα στη συνταγή αυτή ιδανικά πρέπει να τρώγεται όπως είναι, άντε και με λίγο ψωμί για να αναδεικνύεται στο μέγιστο η νοστιμιά του, δεν θα μπορούσα νομίζω να σας γράψω συνταγή “κόψτε λίγο ψωμί, αλείψτε με μέλι πεύκου και απολαύστε”, έτσι δεν είναι;!

Είχα δεν είχα να το το σεντόνι. Σας κούρασα ίσως, αλλά το θέμα “μέλι” έχει πολλές διαστάσεις και ελπίζω κάποια από τα παραπάνω να σας φάνηκαν ενδιαφέροντα. Γενικά όπως έχω πει και σε παλαιότερη ανάρτηση, θέλω να αρχίσουμε να μιλάμε για διάφορα θέματα που έχουν να κάνουν με τη βιωσιμότητα και την υγεία του πλανήτη μας. Εσείς τι γνώμη έχετε για όλα αυτά; Πόσο σας απασχολεί το πως φτάνει η τροφή μας στο πιάτο μας; Θα χαρώ να ακούσω τις σκέψεις σας, είτε εδώ είτε στο instagram!

Προς το παρόν, σας αφήνω με την συνταγή για αυτό το νοστιμότατο και εύκολο τόφου με σάλτσα μελιού και σκόρδου! Σερβίρετε με ρύζι και απολαύστε!