Βιετναμέζικος Καφές, Παγωμένος και Γλυκός

Ο βιετναμέζικος καφές είναι ένα παραδοσιακό παγωμένο ρόφημα, που φτιάχνεται όπως ο γαλλικός και σερβίρεται με ζαχαρούχο γάλα. Εδώ, μια λίγο γρηγορότερη παραλλαγή με εσπρέσο lungo.

Εδώ και καιρό μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον ο βιετναμέζικος καφές. Υπάρχουν εκεί έξω πολλές εντυπωσιακές φωτογραφίες, που με κάνουν να λιγουρεύομαι αυτό το παγωμένο, γλυκό ρόφημα, ειδικά τώρα με τις μεγάλες ζέστες. Αποφάσισα λοιπόν να το δοκιμάσω και να το μοιραστώ μαζί σας. Κανονικά γίνεται με ένα ειδικό γκαντζετάκι το οποίο κάθεται πάνω στο ποτήρι και φιλτράρει τον καφέ. Φυσικά δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθεί το βιετναμέζικο φίλτρο, ο σκοπός μας είναι να φτιάξουμε γαλλικό, οπότε μια πρέσσα ή μια καφετιέρα αρκούν. Τι γίνεται όμως όταν δεν υπάρχουν ούτε αυτά; Ναι, δεν παίζει γαλλικός καφές στο σπίτι μας. Ο Μίστερ πίνει ελληνικό ή φραπέ, ή μια στο τόσο ένα καπουτσίνο. Εγώ πίνω τσάι κυρίως (αγγλικό, με γάλα, δε θέλω σχόλια) αλλά όταν πιω καφέ θα είναι είτε στιγμιαίος, είτε λάττε (εσπρέσο με μπόλικο γάλα). Μηχανή για εσπρέσο έχουμε, οπότε είπα να κάνω αυτή την παραλλαγή. Προτίμησα τον lungo, τον εσπρέσο δηλαδή που γίνεται με περισσότερο νερό.

Γενικά μου αρέσει ο καφές με γάλα, και ενώ τον ζεστό τον πίνω σκέτο, ο παγωμένος πρέπει να είναι τουλάχιστον μέτριος για να κατέβει. Άρα λοιπόν γιατί να μην πετύχω και τα δυο με το ζαχαρούχο; Προφανώς δεν θα το επιλέξω για τον καθημερινό μου καφέ, αλλά αποτελεί καλή λύση όταν θέλω κάτι λίγο διαφορετικό, κάτι εντυπωσιακό, ή όταν έχω ξεμείνει από γάλα!

Οι αναλογίες είναι καθαρά θέμα γούστου. Σε μερικές από τις λιγουρευτικές φωτογραφίες θα δείτε πολύ ζαχαρούχο στο κάτω μέρος του ποτηριού. Εγώ φοβήθηκα πως θα παραγίνει γλυκό το ρόφημα, οπότε αρκέστηκα στην ποσότητα που αναφέρω στα υλικά, και που βλέπετε στη δική μου φωτογραφία. Αν θέλετε βάλτε περισσότερο ή λιγότερο. Ο καφές θα πρέπει να είναι δυνατός πολύ για να πετύχετε το παραδοσιακό αποτέλεσμα, και μην ξεχάσετε και μπόλικα παγάκια!